دلایل خودارضایی
دلیل این که خود ارضایی گناه می باشد به خاطره عوارض جسمانی نیست بلکه به دلیل مصلحت انسانی می باشد
دلایل خودارضایی
علاوه بر احساس لذت جنسی، خودارضایی برای رهایی از تنشهای جنسی بویژه در هنگامی که شریک جنسی در دسترس نیست انجام میشود. خودارضایی گاهی به منظور رفع اضطراب و رسیدن به آرامش صورت میگیرد. در نوجوانان گاهی خودارضایی با هدف کنجکاوی در خصوص دستگاههای تناسلی اجرا میشود. همچنین گاهی با هدف پیشگیری از انتقال بیماریهای مقاربتی و یا بارداری صورت میگیرد. گاهی در برخی نارساییهای جنسی توسط پزشک نیز استمناء تجویز میشود.
تأثیر بر سلامتی
در گذشته خودارضایی گونهای از انحرافهای جنسی و ذهنی شمرده میشد. اما اکنون از دیدگاه پزشکی هیچ مدرکی وجود ندارد که خودارضایی چه از لحاظ جسمی یا روحی روانی مضر باشد؛ با این وجود، این باور ریشهدار که خودارضایی باعث عوارضی همچون مشکلات عصبی، سیاهی دور چشمها، قوس کمر، کوری، سکتهٔ قلبی، مشکلات جنسی، یا لرزش دست میشود هنوز در میان بسیاری از عوام شایع است. امروزه متخصصان، خودارضایی را گونهای از فعالیت جنسی میدانند که طبیعی، سالم، مطلوب و امن است. تنها هنگامی خودارضایی میتواند مشکلساز شود که فرد را از برقراری رابطهٔ با شریک جنسیاش باز دارد. از نظر دکتر سعید نجفی خود ارضائی هیچ گونه ضرر جسمی ندارد، بلکه برای تخلیه انرژی لازم است.
بنا بر نظر اکثریت پزشکان و بر خلاف باور عموم، از لحاظ پزشکی خودارضایی چه در مردان چه در زنان، در صورت میانهروی هیچ عارضهٔ خاصی در بدن ایجاد نمیکند و میتواند نوعی از رفتار جنسی فرد محسوب شود و به حفظ سلامت جنسی انسان کمک کند. خودارضایی در ریزش مو، به وجود آمدن آکنه و ضعف منی و نطفه شخص بیتاثیر است. همچنین استمناء در ظاهر فرد تاثیرگذار نیست. خودارضایی همچنین به خودی خود هیچ مشکل روانی و ذهنی ایجاد نمیکند. خودارضایی باعث برطرف شدن افسردگی میشود و به بالابردن اعتماد به نفس شخص کمک میکند. خودارضایی در ضعف بینایی و بطور کلی تحلیل قوای جسمانی هیچ نقشی ندارد. تنها چندین بار خودارضایی متوالی میتواند باعث ایجاد خستگی به مدت حدودا یک روز شود. همچنین در جوامعی که خودارضایی گناه محسوب میشود و دیدگاه بدی در مورد آن در بین عوام وجود دارد، خودارضایی میتواند بطور تلقینی باعث احساس ندامت، پشیمانی و گناه شود.
رابطه با قاعدگی زنان
خودارضایی در اکثر زنان باعث کاهش فشارهای عصبی قبل از قاعدگی میشود. علاوه بر آن خودارضایی در زنان میتواند در اینکه چطور به ارگاسم برسند کمک کند. در مردان این عمل با افزایش زمان انزال و کنترل بیشتر آن، در رابطهٔ جنسی مفید خواهد بود. خودارضایی خصوصا در روابطی که یکی از شرکای جنسی خواهان رابطهٔ جنسی بیشتری است میتواند مفید واقع شود.
خودارضایی و سرطان پروستات
در مورد رابطهی بین خودارضایی و سرطان پروستات در بین دانشمندان دو نظر مخالف وجود دارد:
زیادهروی بیش از حد در استمناء (بیشتر از ۲۰ بار در ماه) میتواند در مردان از عوامل سرطان پروستات در آینده محسوب شود.
استمناء مرتب خصوصاً در سنین بالای ۵۰ سال بخاطر دفع عوامل بیماریزا از داخل پروستات از بروز این بیماری پیشگیری میکند
در سال ۲۰۰۳ یک گروه تحقیقاتی ِ استرالیایی با سرپرستی ِ گراهام گیلز از انجمن سرطان استرالیا به این نتیجه رسیدند که خودارضایی به طور مکرر، احتمال ابتلا به سرطان پروستات در مردان را کاهش میدهد. مردانی که در دههٔ سوم زندگی خود (۲۰ تا ۳۰)، به طور متوسط ۵ بار یا بیشتر در هفته انزال داشتند، به طور قابل توجهی با خطر کمتر ابتلا به سرطان پروستات روبرو بودند. با این وجود این آزمایشها نتوانستند ارتباط عِلّی مستقیم بین این دو را نشان دهند. این پژوهش همچنین نشان داد که افزایش تعداد دفعات انزال از طریق خودارضایی در مقایسه با افزایش انزالهای ناشی از آمیزش جنسی برای افراد مذکر سودمندتر است. زیرا آمیزش جنسی با خطر ابتلا به بیماریهای آمیزشی همراه است که این خود میتواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.
به نظر میرسد این موضوع به سن افراد بستگی داشته باشد. تحقیقی دیگری در سال ۲۰۰۸ نشاان داده که انزالهای مکرر بین سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی میتواند با خطر بیشتر ابتلا به سرطان پروستات همبستگی (و نه رابطهٔ علی) داشته باشد. اما در همین تحقیق معلوم شد که انزالهای مکرر در دههٔ ششم (۵۰ تا ۶۰) زندگی فرد، میتواند با خطر کمتر ابتلا به سرطان پروستات همبستگی داشته باشد.
رابطه با سیستم ایمنی بدن
در مواردی دیده شده که داشتن خودارضایی در بلندمدت برای مردان باعث ناتوانی او در نعوظ در فعالیتهای جنسی بعدی او شده است.[نیازمند منبع] استمنا یک یا دو بار در هفته همچنین میتواند باعث افزایش تولید گلبولهای سفید خون در مردان شود و از این طریق سیستم ایمنی بدن را بهبود بخشد.
رابطه با ارگاسم
در زنان، این باور عامی که خودارضایی رسیدن به ارگاسم را کند میکند یا باعث مختلشدن یا کمشدن لذت جنسی در آنها میشود صحت ندارد. حتی مشاهدات نشان میدهد زنانی که خودارضایی میکنند از آنجا که مناطق حساس جنسی خود را بهتر درک کردهاند با هدایتکردن شریک جنسی خود زودتر و بهتر به اوج لذت جنسی میرسند.
در رابطه با کیفیت خواب
در افراد مذهبی و جوامعی که خودارضایی در آن مذموم است در فرد ممکن است در طی خودارضایی یا پس از آن احساس ندامت یا انجام گناه دست دهد. اما از طرفی خودارضایی باعث بهبود خواب فرد و کاهش استرس میشود. این عمل همچنین سبب بهبود حس احترام به نفس در شخص میگردد و با افزایش ترشح اندروفین در مغز، فرد سلامتی روحی و جسمی را احساس میکند.
تعداد دفعات خودارضایی
یک نگرانی ِ بسیار متداول و معمول، به خصوص در بین ِ جوانان، مربوط به تعداد دفعات ِ خودارضایی است. برای خودارضایی حد ِخاصی وجود ندارد و واژه ی «طبیعی» از چندین بار در روز برای برخی تا چندین بار در هفته برای برخی دیگر، تا چندین بار در ماه برای برخی دیگر و یا حتی کمتر متغیر است. همچنین تعداد ِ دفعات برای هر فرد ِ خاص نیز در زمان های مختلف متفاوت است. بر خلاف ِ باور عمومی، خودارضایی حتی تا چندین بار در روز هیچ مشکل جسمی و روحی برای فرد به همراه ندارد. به عبارت دقیق تر تا زمانی که فرد قادر است در فعالیت های روزمره به شکل فعالانه شرکت داشته باشد و خودارضایی جایگزین ِ امور روزانه ی فرد نظیر روابط ِ اجتماعی، خوابیدن، تغذیه، نظافت ِ شخصی و... نشده باشد، خودارضایی حتی تا چندین بار در روز کاملا ً طبیعی و بدون ِ اشکال است.
تعداد دفعات خودارضایی توسط عوامل متعددی تعیین می شود. از این عوامل می توان به موارد ِ زیر اشاره نمود :
مقاومت فرد نسبت به کشش جنسی
سطوح هورمونی که برانگیختگی جنسی را تحت تاثیر قرار می دهند.
عادت های جنسی
تاثیر دوستان و همتایان
وضعیت ِ سلامتی فرد
نگرش فرد به خودارضایی که توسط فرهنگ پیرامون فرد شکل می گیرد.
برخی از موارد درمانی و پزشکی نیز می توانند بر تعداد دفعات خودارضایی اثر گذارند.
خودارضایی به مثابهی یک اختلال
تنها زمانی که خودارضایی به عنوان یک اختلال محسوب می شود هنگامی است که اقدام به خودارضایی مربوط به اختلال ِ اجباری _ وسواسی ( OCD ) باشد. در این اختلال یک فعالیت ِ مشخص ( در این مورد خودارضایی ) پشت ِ سر ِ هم و بی وقفه ( بدون احساس و لذت ِ جنسی ) تکرار می شود.
روشها
در مردان
گرچه روش انجام خودارضایی فرد به فرد متفاوت است اما عموماً با در دست نگه داشتن آلت بصورت تقریباً محکم در دست و حرکت دست به سمت جلو و عقب و گاهی همراه با خیالپردازی انجام میشود. روش دیگری که عمومیت کمتری دارد مالیدن آلت به سطوح صاف و نرم مثل بالش یا تشک است. استفاده از ابزارآلات ساختگی یا وسایل سکس نیز متداول است. تمامی این رفتارها تا رسیدن به ارگاسم ادامه پیدا میکند. تمرکز بیشتر روی کلاهک آلت تناسلی و سرعت انجام عمل، سرعت رسیدن به ارگاسم را افزایش میدهد. برای افزایش لذت و همچنین برای کاهش اصطکاک معمولاً از مایعات یا آب دهان استفاده میشود.
در زنان
یک زن در حال خود ارضایی و گوی های مقعدی فرو برده شده در مقعد
در زنان خودارضایی اغلب از طریق مالش یا ضربه بر روی آلت زنانه خصوصاً چوچوله و لبهای فرج انجام میشود. همچنین فرو کردن انگشت یا جسم خارجی در مهبل، تحریک سینهها و نقطهٔ جی از طریق مالش، فشار، کشش عضلانی و خیالپردازی نیز میتواند در کنار هم بکار گرفته شود. استفاده از جریان فشار آب بر روی چوچوله نیز یکی از روشهای مرسوم خودارضایی در زنان است. برخی از زنان حتی با فشار شدید هر دو پا به هم میتوانند تحریک شوند. برای برخی زنان خودارضایی تنها راه رسیدن به ارگاسم است.
خودارضایی در کودکان
خودارضایی در میان ِ کودکان ِ کم سن و سال یک پدیده ی رایج و متداول است. در اغلب ِ موارد خودارضایی به عنوان ِ یک رفتار طبیعی در کودکان ِ همه ی سنین در نظر گرفته میشود. کودکان غالبا خودارضایی را از حدود ِ 18 ماهگی آغاز می کنند. خودارضایی عموما ً بین ِ سنین ِ 3 تا 5 سالگی به اوج ِ خود می رسد. پس از آن به تدریج از میزان ِ آن کاسته می شود تا زمانی که بلوغ فرا برسد. به طور ِ کلی پسرها زودتر از دخترها شروع به خودارضایی می کنند. این به این دلیل است که یافتن ِکلیتوریس و واژن دشوارتر از پیدا کردن ِ آلت جنسی مردانه می باشد.
دلایل خودارضایی کودکان
کودکان به دلایل مختلفی خودارضایی می کنند. از جمله:
لذت : کودکان به سرعت می آموزند که خودارضایی یک امر لذت بخش است.
کاهش تنش : برای بسیاری از کودکان، خودارضایی باعث ِ کاهش ِ تنش می شود، این کودکان ممکن است در مواقعی که غمگین، بی حوصله، کسل یا مضطرب هستند، خودارضایی کنند.
جستجو و کنجاوی : خودارضایی در بسیاری کودکان بخشی از کنجکاویِ طبیعی ِ آنان نسبت به بدن ِ خویش می باشد.
برخورد والدین با کودکان
بسیاری از والدین به هنگام مواجهه با خودارضایی فرزندشان دچار تعجب و یا شوک می شوند. این در حالی است که در نتیجه ی خودارضایی هیچ ضرری متوجه فرزند ِ آنها نخواهد شد. در اکثر موارد، این برخورد و واکنش ِ والدین است که باعث به وجود آمدن مشکل در آینده می شود. مطالعات نشان می دهد که طریقه ی برخورد ِوالدین با خودارضایی ِکودک شان در نگرش و رفتار ِ جنسی ِ آینده ی کودک تاثیر می گذارد. والدینی که قصد دارند بر خودارضایی ِ کودک ِ خویش نظارت داشته باشند باید مطلع باشند که در چه شرایطی خودارضایی امری معمولی و در چه شرایطی نشان دهنده ی وجود ِ مشکل در سلامتی کودک است.
خودارضایی بیمارگونه در کودکان
در موارد ِ نادری عادت ِ خودارضایی در کودکان می تواند نشان دهنده ی وجود ِ اختلالات ِ دیگری باشد. والدین بایستی در شرایط ِ زیر با متخصصان ِ اطفال مشورت کنند:
اگر خودارضایی ِ کودک با مناسبات ِ اجتماعی ِ او تداخل پیدا کند.
اگر راه هایی که برای پایان دادن به خودارضایی ِ کودک در مکان های عمومی پیشنهاد شده بودند، بی فایده باشند.
اگر والدین به هر شکلی از وضعیت ِ کودک ِ خود دچار ِ نگرانی شوند.
اگر والدین احساس کنند که کودک ناحیه ی جنسی را نه به دلیل ِ خود ارضایی بلکه به دلیل ِ وجود ِ ناراحتی در این منطقه می مالد و یا می خاراند. در این مواقع ممکن است کودک دچار عفونت و یا جوش و یا راش پوستی شده باشد.
خود ارضایی به صورت ِ پیوسته و بدون ِ وقفه صورت بگیرد.
خودارضایی در اکثر موارد برای کودکان امری کاملا ً طبیعی و متداول است و تنها در موارد نادری نشانه ای از یک بیماری و اختلال می باشد.
برخورد صحیح با کودکان
طبق نظر متخصصان علوم پزشکیِ دانشگاه آرکانزاس (2006)، والدین در مواجهه با خودارضایی کودک باید چند نکته را رعایت کنند:
از آن چشم پوشی کنید: خودارضایی، یک رفتار ِ معمول و طبیعی برای اکثر ِ کودکان است. بهترین کاری که والدین می توانند بکنند برخورد کاملا ً عادی با این موضوع است. والدین نبایستی کودکان را با انجام ِ اعمالی از قبیل ِ تنبیه و تهدید و یا سرزنش از خودارضایی باز دارند. اگر چنین کاری بکنند، در واقع خطر ِ القاء ِ این ذهنیت که اندام های جنسی چیزهایی بد و کثیف هستند را در کودک ایجاد کرده اند.
خونسرد باشید : والدین بایستی تلاش کنند تا واکنشی غیرعادی از خود نشان ندهند. آنها همچنین باید به خاطر بسپارند که در اثر خودارضایی هیچ خطری فرزند آنها را تهدید نمی کند. اگر والدین واکنش ِ غیرعادی نشان دهند این ممکن است باعثِ ترسِ کودک شده و در آینده برای او مشکل ساز شود.
شگفت زده نشوید: خودارضایی در بین ِ کودکان سنین ِ پایین امری بسیار معمول و رایج است.
خودارضایی کودکان در مکانهای عمومی
اکثر ِ کودکان ِ خردسال، تفاوت ِ بین رفتارهای عمومی و خصوصی را نمی دانند. در این موارد، باید این مساله به کودکان آموخته شود. والدین بایستی با خودارضایی ِ کودک در یک مکان عمومی، مثل ِ سایر ِ اعمالی که نباید در ملاء عام انجام شوند، برخورد کنند. ( مثل دست کردن در بینی یا دفع مدفوع)